เกร็ดน่าสนใจอีกประการหนึ่งที่นายเจือ เพ็ญภาคกุล ได้กล่าวถึงในหนังสือ เล็ก โกเมศ อนุสรณ์ ก็คือสภาวะผันผวนของการเมืองไทยที่ส่งผลต่อหอการค้า ท่านได้เขียนไว้ว่า “...สมัยนั้นรัฐบาลไทยมัวยุ่งแต่เรื่องการเปลี่ยนแปลงการปกครอง สมาคมหอการค้าไทยจึงต้องประสบกับการล้มลุกคลุกคลานมาเป็นเวลาอันยาวนาน”
นอกเหนือจากสภาพทางการเมืองแล้ว หอการค้าไทยยังก่อตั้งขึ้นด้วยกำลังและทุนทรัพย์ของคณะกรรมการและผู้เป็นสมาชิกเพียงอย่างเดียว ไม่ได้รับเงินอุดหนุนจากหน่วยงานใดๆ ทั้งสิ้น เมื่อประกอบกับองค์กรหอการค้าเป็นของใหม่ พ่อค้าประชาชนส่วนใหญ่ยังไม่มีความเข้าใจถึงความสำคัญและบทบาทหน้าที่ของหอการค้ามากนัก คำว่า “ล้มลุกคลุกคลาน” ของนายเจือ เพ็ญภาคกุลนั้น จึงถือว่าไม่ได้เกินจริงเลยแม้แต่น้อย
ในระยะแรก ขณะที่หอการค้ายังทำการอยู่ ณ อาคารในตรอกกัปตันบุช ถนนสี่พระยา หอการค้าไทยได้ดำเนินการตามวัตถุประสงค์และก่อให้เกิดประโยชน์ในด้านต่างๆ แก่สมาชิกเป็นอันมาก เช่น เป็นแหล่งชุมนุมแลกเปลี่ยนความเห็นซึ่งกันและกัน ปลูกฝังความสามัคคีและเกื้อหนุนกันตามโอกาส นอกจากนี้ยังเชิญผู้ทรงคุณวุฒิมาแสดงปาฐกถาเป็นครั้งคราวเพื่อเพิ่มพูนความรู้และแนวคิดใหม่ๆ ให้แก่สมาชิกด้วย ครั้นดำเนินการต่อเนื่องมาอีกหลายปี ความเจริญเฟื่องฟูในยุคแรกก็เริ่มซบเซาลง ด้วยสมาชิกมีธุระการงานติดพันไม่อาจมาสมาคมได้บ่อยครั้งเหมือนเคย กรรมการหอการค้าไทยชุดต่อมาจึงลงมติย้ายที่ทำการหอการค้าไปอยู่ ณ อาคารเช่าของพระคลังข้างที่ ถนนพระราม 1 เมื่อวันที่ 22 เมษายน 2480
