การขับเคลื่อนการเลี้ยงโคเนื้อตลอดห่วงโซ่อุปทาน (Supply Chain)

คณะกรรมการธุรกิจปศุสัตว์และแปรรูป สภาหอการค้าแห่งประเทศไทย ได้กำหนดนโยบายการขับเคลื่อนและส่งเสริมการเลี้ยงปศุสัตว์ของเกษตรกรไทยให้มีคุณภาพและมาตรฐานตลอด Value Chain อาทิ การยกระดับคุณภาพและมาตรฐานฟาร์มปศุสัตว์ ระบบจัดการอาหารสัตว์ การแปรรูปอาหาร และการส่งเสริมตลาดทั้งในประเทศและต่างประเทศ อันเป็นการเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันและช่วยลดความเหลื่อมล้ำ ทางรายได้ของเกษตรกร ซึ่งมีความร่วมมือกับหอการค้าจังหวัด สำนักงานปศุสัตว์จังหวัด และส่วนราชการที่เกี่ยวข้อง

ในปี 2560 คณะกรรมการธุรกิจปศุสัตว์และแปรรูป ได้เริ่มต้นโครงการส่งเสริมและพัฒนาเกษตรกรโคเนื้อ นำร่องจังหวัดสุรินทร์และจังหวัดศรีสะเกษ ซึ่งเป็นพื้นที่ที่เลี้ยงโคเนื้อมากเป็นอันดับต้นๆของประเทศไทย โดยเข้าไปจุดประกายเกษตรกรโคเนื้อให้ปรับเปลี่ยนกระบวนการเลี้ยงโคแบบพื้นบ้าน มาเป็นการเลี้ยงแบบขังคอกตามมาตรฐาน GOOD FARMING MANAGEMENT (GFM) ของกรมปศุสัตว์ ซึ่งเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญที่ช่วยยกระดับคุณภาพและมาตรฐานเนื้อโคเมื่อนำไปแปรรูปและจำหน่ายในห้างค้าปลีก (Modern Trade) พร้อมทั้งสนับสนุนองค์ความรู้ ด้านการปรับปรุงพันธุ์โคเนื้อ อาทิ พันธุ์ชาโลเร่ พันธุ์วากิว ที่ตลาดต้องการ และการผลิตอาหารสัตว์คุณภาพสูงในราคาประหยัด อาทิ กากมันหมักยีสต์ ตลอดจนการผลักดันการก่อสร้างโรงฆ่าสัตว์(โคเนื้อ) และโรงตัดแต่งไปยังภาครัฐ เพื่อประเทศไทยมีจำนวนเพียงพอและลดต้นทุนค่าขนส่งของเกษตรกร อีกทั้ง ส่งเสริมตราสินค้าอาหาร แปรรูปจากเนื้อโค เช่น สะเร็นวากิวของจังหวัดสุรินทร์ โคขุนภูเขาไฟและลูกชิ้นเนื้อดอกลำดวนของจังหวัดศรีสะเกษ และสนับสนุนการเชื่อมโยงเครือข่ายการผลิตและการตลาดโคเนื้อร่วมกับสหกรณ์เครือข่ายโคเนื้อ เพื่อประโยชน์การเข้าถึงความช่วยเหลือจากภาครัฐ โดยสนับสนุนการจัดตั้งสหกรณ์โคเนื้อดอกลำดวน จังหวัดศรีสะเกษขึ้นสำเร็จ เมื่อปี 2562  มีเกษตรกรเครือข่ายกว่า 500 คน โคเนื้อรวมกว่า 3,500 ตัว เป็นต้น

ตามที่กล่าวมาข้างต้น คณะกรรมการธุรกิจปศุสัตว์และแปรรูป ได้ดำเนินการขยายผลโครงการการส่งเสริมการเลี้ยงโคเนื้อตลอดห่วงโซ่อุปทาน (Value Chain) ไปยังจังหวัดกลุ่มจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนกลาง และตอนล่าง 1-2 และกลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝั่งอ่าวไทยตามลำดับ โดยในปี 2564 ขยายผลไปยังจังหวัดอุบลราชธานีและจังหวัดบุรีรัมย์ ปี 2565 ขยายผลไปยังจังหวัดชัยภูมิและจังหวัดนครราชสีมา และปี 2566 ขยายผลไปยังจังหวัดขอนแก่น และจังหวัดชุมพร รวมพื้นที่ทั้งหมด 8 จังหวัด ที่เป็นแหล่งผลิตโคเนื้อสำคัญของประเทศกว่า  3.23 ล้านตัว เกษตรกรกว่า 1 ล้านราย หรือคิดเป็นจำนวนโคเนื้อถึง 25% ของภาพรวมในประเทศ